نظریات نوجوانى

با هم ۲ دقیقه راجع به نظریه دیوید آلکایند راجع به نوجوان بخوانیم.

نظریه دیوید آلکایند

الکایند برخى از ویژگى‌هاى روانى نوجوان را که به اعتقاد وى حاکى از تفکر خودمرکزبینى یا همان خودمحورى آن‌هاست بدین ترتیب بیان می‌کند:

انتقاد از صاحبان قدرت

نوجوان می‌تواند دنیا را به صورتى بسیار آرمانى تجسم کند. به همین دلیل بسیارى از آنان ممکن است به این اندیشه برسند که افراد صاحب قدرت، از جمله معلمان و والدین که در گذشته مورد قبول و تحسین بوده‌اند، دیگر افرادى بى‌عیب و ایراد نیستند.

تمایل به مجادله

نوجوان علاقمند است که توانایى‌هاى ذهنى خود را در حل مسایل جارى به کار گیرد. به همین دلیل ممکن است در مباحث مذهبى، فلسفى، اجتماعى و … با اشتیاق فراوان درگیر شود.

توجه به خود (تماشاچى خیالى)

بدین معناست که در تصور نوجوان، همواره دیگران رفتار او را زیر ذره‌بین دارند و به همین دلیل آنان نسبت به قضاوت دیگران درباره خود حساس و نگران هستند.

خودمحورى(افسانه شخصى)

بسیارى از نوجوانان تجارب زندگى خود را منحصر به فرد تلقى می‌کنند و خود را موجوداتى خاص و متفاوت می‌بینند. شدت این تفکر به اندازه‌اى است که نوجوانان خود را از قوانین حاکم بر طبیعت و جهان جدا می‌بینند. مثلاً باور دارند با مصرف مواد مخدر معتاد نخواهندشد. این ویژگى عامل اصلى خطرپذیرى‌هاى متعدد است.

بلاتصمیمى

نوجوان خود را در مقابل انتخاب‌هاى متنوع می‌بیند و از احتمالات متعدد آگاه می‌شود.

دوگانگى در فکر و عمل

بسیارى از نوجوانان در تفکیک واقعیت و خیال دچار اشکال می‌شوند. بنابراین گاهى به این باور میرسند که افکار آنان عین واقعیت است. تناقض‌هاى شدید در افکار و رفتارهاى نوجوانان این مسئله را توجیه می‌کند.